|
Finding Nemo - 07/10/2004
|
Thailand
|
In het zuiden van Thailand vinden we de tropen: zon, zee en wuivende palmen, maar ook tropische regenstormen, keiharde windstoten en een woeste zee. Deze dagen staan in het teken van boten, snorkelen en duiken. We vinden Nemo en Dorrie, worden 'aangevallen' door een zebravis, zwemmen langs kronkelende zeeslangen en... zien een haai !
Paradijs
In Ao Nang, bij Krabi, vinden we het paradijs. Na drie dagen regen in Maleisie lacht de zon ons hier volop toe. We ontbijten in het zonnetje aan het strand, nemen een duik in het zeegroene water en 's avonds zippen we aan een pina colada (Ellen en Ine) of een screwdriver (Bas) Het goede leven. We huren een bootje en gewapend met snorkelgerei storten we ons in zee. Wat een prachtige vissen! In alle kleuren, soorten en maten. En ook met verschillende soorten humeur. Ine wordt aangevallen door een roze vis die pissig zigzaggend zijn territorium verdedigt en naar haar duikbril hapt. Bas wordt door een zebravis in zijn tepel gebeten, terwijl hij de vissen voert met een tucje. We doen die middag drie onbewoonde eilandjes aan en bij elk eilandje zien we weer andere vissen. Helemaal voldaan en met de duikbrilprint nog op onze gezichten varen we terug naar Ao Nang.
De keerzijde van de tropen
Terwijl Ellen op kayakavontuur gaat, vertrekken wij naar Ko Phi Phi, een tropische eilandje dat bekend staat vanwege de prachtige duiken die je daar kunt maken. De dag van vertrek is het weer belabberd, het regent inmiddels pijpestelen en de boot schommelt behoorlijk heen en weer. De verwachting van een pittoresk rustig eilandje met slechts een paar toeristen verdwijnt snel als we aankomen. Het stikt er van de toeristen. Daar moeten we wel even aan wennen. Gelukkig vinden we een mooi rustig huisje boven op een bergtop met uitzicht op de ruwe zee.
De regen houdt niet meer op. De drie dagen dat wij er zijn, blijft het stortregenen. De straten lopen al snel onder water en we waden tot onze enkels door het dorpje. Ko Phi Phi wordt chagrijnig. De toeristenscene is er een van "zien en gezien worden" en dat gaat echt verloren met deze buien, als je mascara op je kin hangt en je een doorzichtige regenzak over je leuke rokje moet trekken. Wij moeten daar wel een beetje om lachen. Maar naar verregende mensen kijken in een cafe waar iedereen naar natte hond ruikt (wij inclusief) gaat ook snel vervelen. Tijd om eens een kijkje onder water te gaan nemen, we zijn toch al nat.
Hee een haai!
Op de dag dat we gaan duiken met Jim, onze Nederlandse duikmaster, is het zulk noodweer dat Ine niet meer durft. Bas wel, dus Bas en Jim gaan samen. Het wordt een spectaculaire dag. De boot schommelt zo hevig dat bijna iedereen over de railing hangt. Bas en Jim zijn de enigen die niet ziek worden (stoere nederlandse zeebenen). In de woeste golven dalen zij af naar de wereld onder water en zien prachtige vissen, koraal en... they find Nemo.
De volgende dag regent het nog steeds hard, maar de wind is gaan liggen, dus nu gaat Ine wel duiken met Bas en Jim. Het is wel wennen om met dit weer te duiken, want tot nu toe hebben we alleen met prachtig weer en een kalme zee gedoken. Maar onder water is alles rustig. We genieten van prachtig koraal, allerlei soorten vissen, we zien een hele lange gestreepte zeeslang en gaan op zoek naar de zeeschildpad. Die vinden we niet, maar op een gegeven moment zien we Jim opeens heel hard op zijn duikfles rammen en verwoed wijzen. We zien een paar meter boven ons heel parmantig een behoorlijk grote haai voorbij zwemmen!!! Deze 'leopard shark, van ongeveer 3 meter lengte, wordt vergezeld door vijf cleaner fish, vissen die zijn huid schoonhouden en leven van wat een haai uitscheidt. Helemaal opgewonden komen we na 50 minuten weer boven water en zijn echt de binken aan boord, want we zijn de enige drie die de haai hebben gezien. Zeer voldaan varen we terug naar Ko Phi Phi.
Je raadt het al: op de dag van vertrek is de lucht strak blauw en schijnt te zon de hele dag. Maar wij zijn alweer op weg naar ons volgende avontuur: met de slaaptrein naar Bangkok.
|
|
|