|
Translate in Dinglish
Adembenemend Angkor - 05/11/2004 |
| Cambodja | |
|
Voordat we Angkor Wat bezoeken, vragen we ons af of drie dagen lang tempels kijken niet 'too much' is. Maar na de eerste blik op deze mysterieuze en statische tempels kunnen we al niet anders meer dan beamen: Angkor is adembenemend. We verbazen ons over de kinderen hier; ofwel cola verkopend op straat, of al monnik!
Op het fietsje naar Angkor Wat  Met de oerhollandse instelling "het zal ons benieuwen waar iedereen zo lyrisch over is", stappen we op onze gehuurde fietsjes om het beroemde Angkor Wat te bezoeken. We kopen een driedaagse pas inclusief zeer officiele pasfoto en vragen ons af hoe leuk dat is: drie dagen tempels bezoeken. Maar bij de eerste blik op Angkor Wat zijn we al diep onder de indruk. Wauw! Mysterieus, statisch, en die symmetrie! We beklimmen het tempelcomplex via zeer steile trappen en het uitzicht is prachtig.
In de jungle  De tempels van Angkor liggen in een vriendelijk en goed onderhouden park en we fietsen inderdaad drie dagen lang enthousiast van tempel naar tempel. Onderweg zien we overal aapjes (en ook een slang, weliswaar platgereden maar toch) Vooral Ta Prom, de beroemde jungle tempel is geweldig. Het dankt zijn naam aan het feit dat de tempel 1000 jaar onontdekt is geweest en in die tijd letterlijk is vergroeid met de jungle. Zo groeien er door de complexen enorme bomen en trekken hun sterke wortels de muren omver. En indrukwekkend grote spinnen daar...! Bijna net zo eng als er eentje eten.
Cola Kids & monnikpraat De laatste dag fietsen we naar de verder weggelegen tempels van Angkor. Het is erg warm, type bak-en braad. Na anderhalf uur fietsen en met een houten kont komen we bij de eerste tempel aan. Die zien we bijna over het hoofd, omdat er tientallen kindjes met blikjes cola om ons heen springen. Iedereen roept door elkaar: Sir! You buy cold drink from me! I saw you first!!! Uiteindelijk geeft "ineminemutte" de doorslag en 'de baas' verkoopt ons verrukt het blikje cola.(dat allang over datum is, blijkt later) De rest van de koters is zo teleurgesteld dat we nu voor straf een sjaal moeten kopen. Ze zijn maar moeilijk af te schudden. Die kinderen zijn hooguit een jaar of 8 en hun ouders liggen in de schaduw in een hangmat. We verbazen ons over de werkverdeling.  In de tempel raken we in gesprek en op de foto met een vijftal Boeddhistische monniken van een jaar of 16. Wan, de oppermonnik voert het woord en de andere jongens zitten er ginnegappend omheen. Zijn engels is gebrekkig en om de haverklap raken we verstrikt in spraakverwarringen. Later horen we van een andere reiziger dat sommige jeugdige monniken ook wel "bullshit monks" worden genoemd; schijnbaar ondeugende en onhoudbare jongens die voor straf naar het klooster worden gestuurd door hun ouders. Hoe het ook zij, een leuke ervaring.
Onze conclusie na drie dagen tempels is: Angkor is fantastisch en we hebben geen moment spijt van onze driedaagse pas. Hobbelend in de bus nemen we afscheid van Angkor, want we gaan op avontuur in Vietnam. |
|