Bas en Ine's Wereldreis

We zijn 7065 dagen terug
Translate in Dinglish
Home
Wereldreis
Wie zijn Bas en Ine?
Onze route...
Verhalen
  • Sinterklaas 2006
  • Bas en Ine's Chinese New Year Party
  • Shanghai Surprise - een terugblik

    Meer verhalen...
    Foto's
  • Sinterklaas 2006
  • Chinees Nieuwjaar
  • De Chinese Muur

    Meer foto's...
    Gastenboek

    Schrijf in het gastenboek...
    Wil je onze nieuwsbrief ontvangen?

    Abonneer je...

    Kerst in Nederland - 19/12/2004

    Nederland
    We zijn veilig in Goa, ver van het epicentrum en de rampspoed die zich 2e Kerstdag voltrok. Voor de Kerstdagen deden we Nederland aan. Om vrienden te zien, Kerst met familie te vieren en natuurlijk Laura op te halen. Het liep alleen niet zo voorspoedig als we gehoopt hadden.

    De tocht terug naar huis begon eigenlijk al in Kathmandu. Met twee vluchten hopten we van Kathmandu naar Delhi en toen van Delhi naar Bombay. We misten wel onze aansluiting naar Bombay, wat 3 uur wachten betekende. Gelukkig was er een goed restaurant (voor de verandering) waar we de tijd konden doden.

    Eenmaal in Bombay viel het ons op dat het er een stuk minder beroerd uitzag dan Delhi. Minder gespuug. Minder gezeur. En zowaar een bar. Een hotelkamer vinden was nog wel een gedoe en de prijzen waren gezien de nabijheid van het vliegveld hoog, terwijl de kwaliteit zeer matig was. Maar goed. Ze waren wel aardig en brachten ons ook nog naar het vliegveld de volgende dag.

    Terug naar de beschaving
    Swiss Air bracht ons via Zurich terug naar Amsterdam. Bizar om opeens tot aan je enkels in de sneeuw te staan. Om niet te zeggen: KOUD! Hier waren we niet echt op gekleed. Het leverde ook nog de nodige vertraging op, maar daar laten we ons niet zo snel meer door uit het veld slaan.

    Op Schiphol werden we opgewacht door Erik en Ella, onze benedenburen, die ons bij aankomst ook trakteerden op een heerlijk ontbijt. Ine smulde van het bruine brood met kaas. Tevreden gingen we daarna ons huis in, prachtig uitzag na de nieuwe stoffering boven. Ach... de huiselijk sfeer rond Kerst. Alleen geen Kerstboom, maar met een Kerststukje en een beetje fantasie was het best gezellig.

    De hort op
    Niet dat we veel thuis zijn geweest, want het was natuurlijk een uitgelezen moment om iedereen te zien die we zo hebben gemist. Met het openbaar vervoer ditmaal. Een hele nieuwe ervaring. Eerst bij Lies langs en daarna Laura verrassen. Slapen bij Jaap en Melanie en Tobias bewonderen. De dag erop lekker lunchen bij Marianne. Teun en Marjolijn kwamen stamppot eten. Marisa te lunchen. Sacha en Arthur smulden van de nasi. Lunchen met Marja. Met de bus naar Rob en Marieke en hun prachtige Lisa. Donderdagochten naar Brooks reisburo om een enorme stapel tickets op te halen en daarna lunchen met Jeroen voordat we naar Remko en Karen zouden afreizen.

    Noodlot slaat toe
    En toen was het opeens allemaal anders. Tijdens het afscheid nemen van Jeroen kwam een telefoontje van Petra: Laura had haar been gebroken tijdens speelkwartier. Ze zou aan het einde van de middag geopereerd worden. De vakantie naar Goa zou ook niet doorgaan. Perplex nam ik afscheid van Jeroen en belde Remko af om vervolgens naar Lelystad te snellen. Daar trof ik een lijkbleek meisje aan in een ziekenhuisbed. Ze was onhandig terechtgekomen bij een val en had een lelijke breuk hoog in haar dijbeen.

    Een half uurtje later werd Laura al weggerold naar de operatiekamer. Ik mocht met haar mee tot ze onder narcose was. Met een kwartiertje kwam de chirurg al langs en gaf aan dat het geslaagd was en na een dik uur was Laura weer bij. Licht euforisch van de narcose en babbels tot en met. Ze had gedroomd van dolfijnen in India. De chirurg pikte dat op en kon ons verzekeren dat de vakantie gewoon door kon gaan. Hoera!

    Kerstdagen
    Kerstavond brachten we door met Wil en Bart in Schagen, waar we de volgende dag een heerlijke lunch hadden en de kadootjes uitpakten. Daarna gingen we naar Amsterdam om in het omgebouwde Lloyd hotel, waar Sander werkt, met Marianne en Derk-Jan een borreltje te doen.

    Op 2e Kerstdag hebben we Laura opgehaald en zijn daarna naar Lies gegaan. Die was druk in de weer met allerlei culinaire kunststukjes. Petra belde vrij kort nadat we aangekomen waren met het nieuws over de zeebeving. Op de TV konden we eerste nieuws volgen. Voor de kust van Aceh, waar we nog recent waren geweest, net als Koh Phi Phi overigens. Onze vakantie is aan de westkust, ver buiten het epicentrum en buiten het bereik van vloedgolven, die de oostkust van India overspoelden.