|
Translate in Dinglish
Duiken in Lovina - 11/09/2004 |
| Indonesie | |
Met de shuttle bus vertrekken we naar Lovina, in het Noorden van Bali. We maken kennis met de wereld onder water en worden in drie dagen Padi Open Water Divers. Ook wordt er voor ons speciaal een Balinees theaterspektakel opgevoerd door twintig Balinese kindertjes.
 Het toerisme in Lovina enorm is afgenomen. Dat komt door de Kuta bomaanslag en de nieuwe visumtermijn van slechts 4 weken, zodat toeristen Lovina niet meer aandoen. Het dorpje schittert in vergane glorie. Er zijn weinig touristen, dus de vele verkopers met sarongs, houten dolfijnen en andere meuk zijn extra agressief. Alle bars en terrasjes zijn nagenoeg leeg en wij zijn ook een van de weinige gasten in het hotel. We hebben een beetje medelijden met Lovina.
Duikavontuur Het is tijd voor ons driedaagse duikavontuur! We maken bij Malibu Dive Center kennis met onze Indonesische duikinstructeur Bambang, ook wel Bambi. Eerst zet hij ons de hele ochtend achter de Padi video, waar we een groot deel van de theorie te zien krijgen en daarna vertrekken we naar een zwembad om het duiken in de praktijk te brengen. Als we alle apparatuur om hebben, wetsuit aan, mondstuk in de mond en voor het eerst fully equiped te water storten, denkt Ine bibberend: waar zijn we in godsnaam aan begonnen! Bas is zichtbaar een stuk ontspannener. Toch gaat het prima en we doen alle oefeningen, zoals jezelf drijvend maken, buddy breathing, je mondstuk zoeken als die uit je mond valt en je oren klaren. De volgende dag gaan we 's ochtends met een bootje de zee op bij Lovina Beach. Daar maken we onze eerste twee duiken in open water. Dat is heel spannend en heel gaaf. We dalen af en dan moeten we drie eenvoudige oefeningen doen onder water. We zien al meteen een heleboel vissen. 'S middags gaat de video weer aan. Binnen 5 minuten ligt Bambang te tukken, terwijl wij alles te weten komen over enge ziektes, zoals decompressie ziekte en stikstof narcose. Dan zijn we vrij.... om te studeren! En dat doen we dan ook fanatiek de hele avond, elkaar braaf overhorend.  De volgende dag is examendag! We gaan twee duiken maken op een van Bali's meest beroemde dive sites: het eiland Menjangan, in het Noord-westen van Bali. Het is ruim een uur rijden in de gammele bus, en wij, fanatieke studentjes, nemen nog snel even wat duiktabellen door. Met een boot worden we naar het eiland gebracht. Het is daar prachtig! Azuurblauw water met mooie witte golven die op de branding stukslaan. Daar trekken we onze duikspullen aan en zonder de verplichte procedure Begin With Release And Friend, plonsen we te water. Het is zo raar als een vis op je af komt zwemmen en je heel verbaasd aankijkt, om vervolgens onder je door weg te zwemmen. Hier duiken we tot 18 meter, waar Ine zo bang voor was en dat valt heel erg mee.
Na de duik is het tijd voor ons examen. Gezeten op een boomstam aan het strand, krijgen we ieder 50 vragen. Er zitten wel een paar lastige bij, maar de meeste vragen liggen voor de hand. We kunnen ook nog even samen smoezelen over een vraag, terwijl Bambi met een andere duiker staat te kletsen. Bovendien helpt Bambi me nog even met een duiktabelvraag. Erg streng is het dus allemaal niet. We zijn dan ook dik geslaagd! Apetrots nemen we onze duikkaart en logboek in ontvangst. Muzikale avond  We beleven in Lovina een bijzondere voorstelling van Balinese cultuur. Op het strand worden we aangesproken door Putu. Putu is muziekleraar en geeft les in muziek, dans en pentjak silat aan kinderen in Lovina. Ze hebben 's avonds een uitvoering en hij vraagt ons of we willen komen kijken. Om 7 uur haalt hij ons op en rijden we door allerlei achterafstraatjes naar de plaats van de voorstelling, in hun kampung. Als we aankomen lopen zien we twintig verklede kindertjes van tussen de vijf en twaalf jaar op een podium. Voor het podium staan twee stoelen en een tafeltje, voor ons dus, wij zijn het enige publiek. We zijn helemaal een beetje verlegen met deze setting, maar de kinderen beginnen meteen heel enthousiast te zingen en muziek te maken en wij wennen al snel aan onze positie als 'enig publiek'. Een hele show voltrekt zich voor ons, van dansende prinsesjes van zes jaar, vechtende jongetjes van zeven, gemaskerde dansen en veel zingen. Geweldig. De kinderen zijn zo schattig. We geven Putu een donatie, zodat hij nog meer instrumenten kan maken.
|
|