|
Als Nepalese berggeitjes - 07/12/2004
|
Nepal
|
Nepal is het tegenovergestelde van Noord-India; precies wat we nodig hebben. We gaan op kampeerexpeditie in de bergen en dansen met de nepalese bevolking op de Vengaboys, vangen ons eigen avondeten en maken het gehele proces mee van tok-tok tot hap-hap.
Pokke-end naar Pokhara
We steken per fietsriksjah de grens over van India naar Nepal en nemen daar de nachtbus naar Pokhara. Het duurt eeuwen voordat we daar aankomen, door een stilsta-gebod van 6 uur lang midden in de nacht (!) en een staking van 6 uur 's ochtends vroeg. De Maoisten stoken aardig wat onrust in Nepal, merken we. Maar alle inspanningen worden ruimschoots beloond want Pokhara is fantastisch. De berglucht is fris, het zonnetje schijnt, het meer schittert en het is er gezellig, met kroegjes en eettentjes. Precies het tegenovergestelde van Noord-India dus. We voeren een paar dagen lang geen klap uit en komen een beetje op krachten, want we zijn allebei behoorlijk afgevallen in India.
Heidi en Peter in de bergen
Nepal is het land van de trektochten door de bergen; 7-daagse, 14-daagse en zelfs 28-daagse trekkingen; de sportbillie kan hier zijn lol op. Wij geven de voorkeur aan een driedaagse kampeertocht door de bergen. En dit is een bijzonder lokale trektocht: geen toeristen, geen vervuilde paden waar iedereen loopt, geen pizzeria's onderweg, maar contact met de lokale bevolking en rijst en linzen. En slapen in een tent. Onze kampeerexpeditie bestaat uit Rami, de expeditieleider, Zalak is de drager van de tenten en matjes en Dines draagt de etensmand en is de kok en Adam, een Amerikaanse jongen die ook niet opziet tegen drie dagen linzen eten. En wij natuurlijk.
Vengaboys op z'n Nepalees
De beloftes komen volledig uit: we zien in die drie dagen geen toeristen en we zijn met ons tentenkamp midden in het dorp, de attractie. We doen mee aan het lokale volleybaltoernooi en merken dat de spelregels hier heel anders zijn (lees:die zijn er niet, meppen maar). 's Avonds organiseert het dorp speciaal voor ons een nepalese zang-en dansavond, die begint met wat schattige kindjes die wat schattige rondjes draaien. Dan wordt de gettoblaster uit de schuur gehaald en schettert het krakerige stokoude cassettebandje speciaal voor ons de Vengaboys. Tegen die tijd hebben al aardig wat glaasjes Roxy (brouwsel met een zeer hoge alcoholpercentage) de schroom doen smelten, dus wij storten ons onder grote hilariteit van de dorpsbewoners op de dansvloer. Binnen vijf minuten "gaat het hele dorp met ons naar Ibiza". We krijgen als afscheid allemaal nog een bloemenketting om en worden als celebrities uitgezwaaid als we naar onze tent strompelen.
Dinner & Dinner2
Onze 3 nepalese trekkingvrienden zorgen zeer goed voor ons, vooral op culinair gebied. Ze leggen grote vuren aan en trakteren ons op enorme hoeveelheden rijst, bami en linzen. Als verrassing koopt Zalak een kip, voor op de BBQ vanavond. Tot onze grote verrassing kijkt de kip ons vanuit zijn plastic zak springlevend en achterdochtig aan. We proberen niet te gehecht aan hem te raken, maar we kunnen het toch niet nalaten hem 'Dinner' te dopen. De inmiddels 7 expeditieleden maken zich op voor een zeer steile bergklim. Onderweg worden onze nepalese trekkingvrienden opeens helemaal wild en rennen de bush in. Wij hebben geen idee wat er aan de hand is, maar we horen geklapper van veren, en wat blijkt: ze hebben een wilde fazant gevangen. Dinner krijgt gezelschap in zijn plastic zak van 'Dinner2'.
Als we uitgeput bovenaan de berg aankomen, wordt het tentenkamp opgeslagen en gaan we over tot de culinaire voorbereidingen. Dinner en Dinner2 worden na elkaar een kopje kleiner gemaakt door Zalak. Wij, drie westerse stadsmensen volgen ademloos de gehele procedure van 'tok-tok' naar 'hap-hap'. Heel anders dan kipfilet kopen bij de Albert Heijn. Bas geeft een staaltje creatief BBQ'en ten beste en prepareert in het kampvuur een rooster, gemaakt van tentharingen en rauwe aardappelen. We weten nu dat wilde fazant beter smaakt dan kip.
Omdat we tot aardig grote hoogte zijn geklommen (we zijn slechts een kleine 6000 meter verwijderd van de top van de Mount Everest) is het bitterkoud en laait het kampvuur de hele avond op onze schitterende kampeerplek. Er vloeit ook weer aardig wat Roxy en we zingen gebroederlijk nepalese liedjes en 'Lang zal ze leven' voor Duuk. De volgende dag maken we katerig onze trekking af, nu als berggeitjes de steile berg weer af. Als afsluiting een spectaculaire rit bovenop het dak van een lokale bus terug naar Pokhara: goed vasthouden en voor alle laaghangende kabels duiken. Een zeer avontuurlijke trekking!
|
|
|