|
|
Torenhoog in Hong Kong - 13/01/2005
|
|
China
|
Alles is hoog in Hong Kong; niet alleen ons guesthouse bevindt zich op de bovenste verdieping van een torenflat, ook de prijzen liegen er niet om. Tijd dus om als echte budgetreizigers te gaan leven. Alleen, dat valt niet mee als je net uit spotgoedkoop Azie komt.
Vers aangekomen op vliegveld Hong Kong, verslikken we ons direct in een cappuccino a 3 euro per stuk. Woeps, dat is even schrikken. Na vier maanden leven als een god in Frankrijk in spotgoedkoop Azie, wordt het hier nu echt aanpassen. We hebben ons ook een beetje vergist in ons reisbudget voor China; van te voren China ten onrechte aangemerkt als 'goedkoop land'. Foutje. In plaats van de 'dure' trein, pakken we nu dus maar de bus naar Kowloon, het kloppende en blikkerende hart van Hong Kong. We voelen ons direct thuis. Lekker ontwikkeld sfeertje, mompelt Bas en kijkt kwijlend naar de vele electronica winkels die voorbijschieten. Ook Ine is tevreden: voorlopig ziet ze nog niemand spugen, poepen of plassen op straat, zoals in India.
Feng Shui hotelkamer
 Voor een goedkoop hotel kun je maar op een plek terecht in Hong Kong: Chunking Mansion, een shabby torenflat waarin tientallen guesthouses gevestigd zijn. We hebben interesse in de goedkoopste op de 16de verdieping, maar er is maar een lift die werkt. Alle inspanning wordt echter beloond, want eenmaal boven aangekomen, krijgen we voor een prikkie een kamer met prachtig uitzicht over de Victoria Baai (de Philips en ING wolkenkrabbers knipogen ons familiair toe). Deze kamer is volledig Feng Shui, verzekert de hotelbaas ons enthousiast. We graven direct onze warme kleren op, want het is hier kkkkkoud. Dat is wel een beetje wennen, na zonnig Mumbai. We nemen ons fanatiek voor om de trap te pakken; de 293 treden zorgen voor een beetje gezonde lichaamsbeweging.
Dure pinda's
 Uit eten is voor budgetreizigers ook een uitdaging in Hong Kong. We bepalen vooraf de drie criteria waaraan ons avondje moet voldoen. Een lekker biertje op een plek waar we een sigaretje c.q. sigaartje kunnen roken en een lekker Chinees hapje. Alles is hier de hoogte in, dus we stappen uit de lift bij Jade Gardens op de derde verdieping van wolkenkrabber. Maar er is direct iets mis. De kreeften zwemmen ons in hun aquarium vriendelijk tegemoet en de obers lachen ons deftig toe (Ha! Rijke Westerlingen, zie je ze denken). Enthousiast bestellen we een biertje. De eerste twee criteria mogen worden afgevinkt, constateren we tevreden terwijl de we de menukaart openslaan. Het derde criterium wordt de bottleneck, zien we na een oogopslag. Willen we niet in een avond ons totale weekbudget er doorheen jassen, dan zullen we het toch echt bij een groentesoepje moeten houden. Wat doen we, een soepje of de rekening? Het laatste maar, en dan snel naar de Mac. De ober trekt zijn sjieke wenkbrauw omhoog als we om de rekening vragen. No dish? We leggen uit dat de prijzen een beetje boven ons budget zijn. Voor straf zetten ze ook het schaaltje pinda's op de rekening, a 1 euro. Gelukkig is de Mac Donalds in elke stad een veilige (en ongezonde) haven, maar we kunnen het toch niet nalaten onze hamburger-met-friet-rekening te vergelijken met vroeger tijden. Hmpf, in Goa aten we hier met zijn drieen een pepersteak van. Langzaam dringt het tot ons door dat de goedkope tijden definitief voorbij zijn. En dat is even wennen, want we blijven Nederlanders.
|
|
|
|
Translate in Dinglish